Monday, October 10, 2016

Chants Of Maldoror


Chants Of Maldoror (შემოკლებით COM) არის იტალიური გოთიკ/დესროკ ბენდი რომელიც 1994 წლის დეკემბერში შექმნეს ვოკალისტმა ადოლფმა და ბასისტმა დევიდმა. მათ მალე შეუერთდა მსგავსად განწყობილი 2 მუსიკოსი ექო (კლავიშები, ორღანი, ფორტეპიანო) და ლორენი (გიტარა)..  ჯგუფის სახელი  “Les Chants De Maldoror” მოდის  ისიდორე დუკასის ამავე საელწოდების პროზაული პოემიდან, რომელიც ითვლება ირეალურ ნაწარმოებად და დეკადენტურ მანიფესტად სიურეალისტური გამოსახულებებისა.
პროქეტი დაიწყო შუა საუკუნეებისა და რიტუალური მუსიკის დამუშავებით. ჯგუფის წევრები შერჩეულ თემებს თანამედროვე ჟღერადობით და დეპრესიული  ვოკალით წარუდგენენ მსმენელს.1997 წელს მათ გამოუშვეს დემო "Ritual Death". 2000 წელს ალბომი "Thy Hurting Heaven", ხოლო 2005 - ში "Every Mask Tells the Truth"..
წყვდიადში გახვეული, მისტიური ატმოსფეროთი რომელიც ჯგუფის მოსმენისას მეუფლება, შემიძლია შევადარო დავუშვათ ფრანგულ ჯგუფს - დედჩოვსკის, თუმცა საკამოდ დიდი განსხვავებაა მათ შორის, მუსიკალურად ჩემი აზრით ძირითადად რითმებით განსხვავდება, თუ დედჩოვსკის შემთხვევაში რითმების სწრაფი და მოულოდნელი ცვლა იწვევს არაჯანსაღ განწყობას, COM - ის შემთხვევაში ძირითადად იგივე განწყობა მონოტონურობით მიიღწევა, მაგრამ მთავარი მაინც ისაა რომ ორივე პირქუში სიურიალიზმია..
დესროკისა და თქეივის  მსმენელებს ვურჩევდი გაეცნონ ამ საინტერესო პროექტს. პირადად მე, მათ საუკეთესო ნამუშევრად 1997 წლის დემოს ვთვლი, ასე რომ თქვენც გირჩევთ აქედან დაიწყოთ..

Friday, May 15, 2015

როგორ დავარქვათ ფეისბუკის ანგარიშს ერთ სიტყვიანი სახელი, ანუ როგორ დავმალოთ გვარი

უკვე ძალიან ბევრ ადამიანს, რომელიც იყენებს ფეისბუკს, აინტერესებს როგორ დაარქვას თავის ანგარიშს მხოლოდ ერთი სახელი, ანუ როგორ გააქროს გვარი, ამიტომაც ამ პოსტში შემოგთავაზებთ მარტივ ხრიკს, რომელიც დაგეხმარებათ ამ სურვილის შესრულებაში.
მეთოდი მდგომარეობს შემდგომში: ცნობილია, რომ ინდონეზიის მოქალაქეებს ჰქვიათ მხოლოდ ერთი სახელი, ამიტომაც ფეისბუკს ოფიციალურად დართული აქვს  ნება ამ ქვეყნის მოსახლეობისათვის, დაირქვან ერთი სახელი. ასე რომ იმისათვის რომ დავირქვათ ერთი სახელი საჭიროა მოვატყუოთ ფეისბუკი რომ ვცხოვრობთ ინდონეზიაში.
სანამ უშუალოდ ინსტრუქციაზე გადავიდოდეთ, შეგახსენებთ რომ ამ პრივილეგიით სარგებლობის უფლება იურიდიულად მხოლოდ ინდონეზიის მცხოვრებთ აქვთ, ხოლო სხვა ქვეყნის მოქალაქეებს არა. ამის შემდეგ თავად გადაწყვიტეთ გააგრძელებთ თუ არა ამ პროცეს.. მე უბრალოდ გაგაფრთხილეთ.

მაშ ასე, ნაბიჯი 1:
გახსენით Mozilla Firefox ბრაუზერით თქვენი ფეისბუკის ანგარიში და გადადით General Account Settings - ზე.

ნაბიჯი 2: ენის ველში შერჩეული ენა შეცვალეთ "Bahasa Indonesia" - ით

ნაბიჯი 3: გადადით ამ ბმულზე და გაასწორეთ პარამეტრები:
"Proxy country" - ში აირჩიეთ "Indonesia", ხოლო "port" - ში ჩაწერეთ 8080 და დააკლიკეთ "Update results".
IP Address - ის სვეტში შეარჩიეთ შედარებით ბოლოს განახლებული მისამართი და დააკოპირეთ. ძირითადად მისამართები მუშაა, თუმცა შეიძლება არ გაგიმართლოთ და არ იმუშაოს, ასეთ შემთხვევაში გული არ გაიტეხოთ და სხვა მისამართი გამოიყენეთ, ერთერთი აუცილებლად იმუშავებს.
(Proxy Address - ის მოსაძიებლად არსებობს სხვა საიტებიც მაგალითად www.proxynova.com/proxy-server-list/country-id)

ნაბიჯი 4: ახლა თქვენ უნდა ჩაასწოროთ ბრაუზერის - Mozilla Firefox  პარამეტრები.
აირჩიეთ განყოფილება: Tools > Options > Advanced > Network > Settings.
"Settings" - ზე დაკლიკვის შემდეგ გამოჩენილ ფანჯარაში აირჩიეთ "Manual proxy configuration:", შემდეგ "HTTP Proxy" ის ველში ჩასვით დაკოპირებული მისამართი, ხოლო "Port" ველში ჩაწერეთ 8080, მონიშნეთ "Use this proxy server for all protocols" და ბოლოს დააკლიკეთ "OK" - ს.

ნაბიჯი 5: ახლა გადადით ფეისბუკზე, ანგარიშის ზოგადი პარამეტრების სახელის განყოფილებაში. უბრალოთ წაშალეთ გვარი და შეინახეთ ცვლილებები.
ამით სახელის გადარქმევა პრაქტიკულად დასრულებულია, და სანამ ბოლო ნაბიჯებს მიყვებოდეთ სასურველია გადაამოწმოთ ნამდვილად შეიცვალა თუ არა თქვენი ანგარიშის სახელი.

ნაბიჯი 6:  ენის განყოფილებაში  "Bahasa Indonesia" ჩაანაცვლეთ თქვენთვის სასურველი ენით, რაც არჩეული გქონდათ მანამდე.

და ბოლოს, ნაბიჯი 7: ყველა ოპერაციის დასრულების შემდეგ, Mozilla Firefox - ის პარამეტრებშიც "Manual proxy configuration:" ძველებურად  "Use system proxy setting" -ით ჩაანაცვლეთ.

ამით ოპერაცია დასრულდა..
შენიშვნა: ეს მეთოდი რათქმაუნდა არ იმოქმედებს თუ გადააჭარბეთ ფეისბუკზე სახელის გადარქმევის ლიმიტს.
P.S. გაურკვევლობის შემთხვევაში შეგიძლიათ დასვათ კითხვა კომენტარის სახით..




Monday, May 4, 2015

Cinema Strange


Cinema Strange კალიფორნიული ბენდია, რომელიც 1994 წელს დაარსდა. ჯგუფი შეიცავს პოსტ პანკის, ბეთქეივის, დეს როკისა და გოთიკის ელემენტებს. მათ ფესვებს მოიაზრებენ ტრადიციული 80 იანების გოთიკურ სცენაზე, ისეთ ჯგუფებთან როგორებიცაა Virgin Prunes და Sex Gang Children.. გარდა ამისა მათზე მეტნაკლებად იგრძნობა ასევე კალიფორნიული ჯგუფის London After Midnight და Sopor Aeternus - ის სევდიანი ტონების გავლენა. რაც შეეხება სახელს, ჯგუფი ნამდვილად ამართლებს მას, რადგან მათი კონცერტები ყოველთვის უცნაური პერფომანსების სახეს ატარებს, ნაწილობრივ კონცერტია, ხოლო ნაწილობრივ კი სპექტაკლი..

წლების განმავლობაში CS ამერიკაში უმნიშვნელო ჩანაწერებს აკეთებდა და არ სცილდებოდა დასავლეთის გოთიკურ სცენას მანამ, სანამ 2000 წელს ჯგუფით არ დაინტერესდა გერმანული ლეიბლი TRISOL, რომელმაც მათ საშუალება მისცა თავისი ნაშრომები უფრო ფართო საზოგადოებისათვის გაეცნოთ. ბუნებრივია TRISOL - თან თანამშრომლობასთან ერთად ჯგუფმა აქცენტი ევროპულ სცენაზე გადმოიტანა, მათი პირველი ევროპული ტურნე 2000 წელსვე ბოჩუმში შედგა.

CS - ის მუსიკა ძირითადად დესროკსა და ბეთქეივს, გოთიკურ სცენას უკავშირდება. პოსტ პანკისეული ხმამაღალი ბასი დომინანტობით გიტარას უტოლდება და პირქუშ მელოდიად გასდევს კომპოზიციას, ხოლო საკმაოდ დახვეწილი და ამავე დროს ისტერიული ვოკალი ნაწილობრივ მოგაგონებთ ენდი სექს განგის ვოკალს. სიმღერა ძირითადად კლავიშებთან ან გიტარასთან უნისონსში სრულდება, რაც სტილისტურად საკმაოდ ახლოა Sopor Aeternus - ის შესრულებასთან. დრამის პარტიები მრავალფეროვანია, ნაწილობრივ ისიც ადრეული გოთიკური იდეებითაა შთაგონებული.. გამოყენება ტომები და მთელი კრებული, მსგავსად მრავალი გოთიკ/პოსტ პანკ ჯგუფის პრაქტიკისა.

ჯგუფისავე სახელის მატარებელი პირველი სტუდიური ალბომი "Cinema Strange" (2000), შეფასებულია როგორც გოთიკ პანკის დესროკში გარდასახვის ერთერთი ნიმუში.. მუსიკალური ჟურნალი "Legacy" ჯგუფის სადებიუტო შეფასებისას მათ ადარებს Bauhaus, Siouxsie and the Banshees, Christian Death და London After Midnight, როგორც ტიპიურ მაგალითს ამერიკული გოთიკური სცენის განვითარებისა და გარდასახვისა..

2002 წელს გამოსული მეორე ალბომი ჩემთვის გაცილებით უფრო ღრმა და მუსკალურად მრავალფეროვანი ნამუშევარია, ამავე დროს მათი "იდენტიფიცირება" უფრო ადვილი ხდება, ჯგუფი თვითმყოფადობას იმყარებს. ალბომში გარკვეულწიალდ შემოედინება დარქვეივის ელემენტები, მაგრამ ასეთი განვითარების პარალელურად არ არის ამოღებული დეს როკისა და პოსტ პანკის ელემენტები.. ალბომი "The Astonished Eyes of Evening" კრიტიკოსების მიერ შეფასებულია როგრც "ავადმყოფური და უცნაური". ამ ალბომის კომპოზიციებში გვხვდება აკუსტიკური გიტარა, აკორდეონი, პიანინო და მსგავსი ინსტრუმენტები. თეატრალურად,პირქუშად გადმოცემული მათი ჟღერადობა ქმნის ბნელ და წყვდიადით მოცულ გარემოს.. საბოლომო ჯამში მეორე ალბომის ძირითად სტილად ბეთქეივი გვევლინება. აქ ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ ამ ალბომმა, ძალიან მცირედ, მაგრამ დარქვეივის განვითარებაზეც მოახდინა გავლენა, შესძინა რა მას განვითარების კიდევ ერთი, მისეული მიმართულება. ამ ალბომის შესახებ ლუკას ლანტიერი ამბობდა, რომ ჯგუფისთვის იმ ეტაპზე ყველაზე მნიშვნელოვანი მუსიკალური და კომპოზიციური სპექტრი იყო. თავისი წინამორბედებისგან განსხვავებით არ სურდათ დაეწერათ დესროკ ჰიმნები. მისი თქმით გრძნობდნენ, რომ ამაზე მეტად სურდათ საკუთარი თავის უფრო ცხადად და დეტალურად  წარმოჩენა, ახალი ალბომების  და განსაკუთრებით კი კომპოზიციების საშუალებით..

რიგით მესამე სტუდიური ალბომი "Quatorze Exemples Authentiques du Triomphe de la Musique Décorative " 2006 წელს გამოვიდა. მსგავსად მეორე ალბომისა აქაც დარქვეივისა და დესროკის სინთეზია, თუმცა წინამორბედისგან განსხვავებით აქ მუსიკალურად დარქვეივს უკვე  დესროკისა და გოთიკის ელემენტები სჭარბობს. ტექსტების წერის ორიგინალური სტილის მეშვეობით, ეს სიჭარბე ლირიკული აქცენტითაც შესამჩნევი ხდება, მაგრამ საბოლოო ჯამში ნამუშევარი კარგადაა დაბალანსებული და შეიძლება შეფასდეს როგორც დინამიური ალბომი. უნდა აღინიშნოს ისიც, რომ ამ ალბომის განსაკუთრებულობას დრამერის გაფართოებულ გამოხატვასა და ორიგინალურ პარტიებსაც მიაწერენ.

ჯგუფის ლირიკები ძირითადად უცნაურ ისტორიებს, ზებუნებრივ ან ფანტასტიკურ თემებს შეეხება, რაც ცოცხალი წარმოდგენა - შოუებითაც აისახება ხოლმე.. ესაა ერთ ერთი მიზეზი რამაც გამოიწვია გოთიკურ სცენაზე CS ის მზარდი პოპულარობა ევროპაში.

პროექტის მიმდინარე წევრები:
ლუკას ლანტიერი, იგივე "ზამპანო" [Lucas Lanthier, aka "Zampano"]- ლუკასი არის ვოკალისტი, წერს მუსიკასა და ლირიკებს პროექტისათვის.
მაიკლ რიბიათი, იგივე "ლაფიტი" [Mik Ribiat, aka "Lafitte"] - ლაფიტი უკრავს გიტარაზე და წერს მუსიკას პროექტისათვის
დენიელ რიბიათი "ყვითელი" [Daniel A. Ribiat, aka "Yellow"] -  ყვითელი უკრავს ბასზე  და წერს მუსიკას პროექტისათვის.
დენი ვალკერი, იგივე "ტედი" - დასარტყამი ინსტრუმენტები

ყოფილი წევრები:
ქოლინ ო' დონელი [Colin O'Donnell] - გიტარისტი. რომელიც არის ჯგუფის ერთერთი დამფუძნებელი და ავტორი ბევრი ადრეული კომპოზიციისა მათ შორის "Sadist Sagittarius" და "Golden Hand".
ალეხანდრო რესტრეპო [Alejandro Restrepo] - ჯგუფის პირველი დრამერი და ერთერთი დამფუძნებელი. მრავალი ძველი კომპოზიციის თანავტორი. მას დღემდე შეაქვს ჯგუფის ცხოვრებაში გარკვეული წვლილი, მათ შორის დაფინანსების კუთხითაც და არანაკლებ ვიდრე პირველი შვიდი სიმღერის ჩაწერისას.. დღესდღეობით იგი ჯგუფ  "Death Of A Party" - ის ბასისტია..
ჯეიმს ფილიპ რიბიათი, იგივე "პანი"[James Philip Ribiat, aka "Pan"- ] -  იყო ჯგუფის დრამერი რამოდენიმე სამახსოვრო გამოსვლისას.
რონ რიბიათი Ron Ribiat- რონი, რიბიათების ყველაზე უფროსი ძმა  მოკლე დროის განმავლობაში, 1995 წლის ადრეულ პერიოდში უკრავდა  პროექტში..
Hirad Dadgostar- Mister Dadgostar - იგი მცირე დროით, 1995 წლის შუა პერიოდში იყო ჩართული პროექტში,  ერთ ერთი ცნობოლი კომპოზიცია "Moundshroud" გარკვეულწილად მისი დაწერილია.

სესიური წევრები
James Powell, Josh Moreau, Rory O'Donnell, Colin O'Donnell, Ralf Thyssen, Thomas Thyssen, Matt Pee, Rick and Gina Lanthier, Alejandro Restrepo, Stephanie Gott, Poul Johansson, Retch Dempsey, Julie Lanthier, Armando Santana, Renee Gray, Ludo von Ecke, Juliet B. and Dolores Lokas... ჩამოთვლილი პიროვნებები წლების განმავლობაში ეხმარეებოდნენ CS - ს ცოცხალი შოუ - სპექტაკლების დადმისას მთელს მსოფლიოში, ამ სიაში წარმოდგენილნი არიან მსახიობები, ეკიპაჟის წევრები, მხატვრები, მთარგმნელები, ფინანსური მხარდამჭერები და მუსიკოსები. ამ ადამიანებისაგან პროექტი მეტადაა დავალებული და დღემდე სიამოვნებით თანამშრომლობს..

დისკოგრაფია
    1994: Cinema Strange (Demo)
    1996: Acrobat Amaranth Automaton (Demo)
    1999: Falling... Caterwauling
    2000: Cinema Strange
    2002: The Astonished Eyes of Evening
    2004: A Cinema Strange 10th Anniversary Novelty Product
    2005: Pressed Flowers / Squashed Blossoms (DVD)
    2006: Quatorze Examples Authentiques du Triomphe de la Musique Décorative
გარდა ამისა, 1998 და 1999 წელს გამოვიდა სინგლები (1998 - Mediterranean Widow/Hebenon Vial  და 1999 - Lindsay's Trachea/Greensward Grey), მაგრამ შეზღუდული რაოდენობით  275 და 500 ცალი.
დისკოგრაფია უფრო დეტალურად იხილეთ ბმულზე
დისკოგრაფიის გადმოსაწერი ბმული [Torrent File]

ფილმოგრაფია
Commandos... Dancing! (2002)
გადაღებულია ლუკას ლანტიერის მიერ. რეჟისორი ლუკას ლანტიერი, მონაწილეობენ მაიკლ რიბიათი და დანიელ რიბიათი. პირველად ნაჩვენებია 2003 წლის 5 იანვარს კაფე Du Nord - ში (სან ფრანცისკო, კალიფორნია, ამერიკის შეერთებული შტატები).
Beware of Zombie Forest (2002)
გადაღებულია ლუკას ლანტიერის მიერ. რეჟისორი ლუკას ლანტიერი, მონაწილეობენ მეთ პი, მაიკლ რიბიათი და დანიელ რიბიათი.
პირველად ნაჩვენებია 2003 წლის 1 თებერვალს Sin 13 ში (სან ანტონიო, ტეხასი, ამერიკის შეერთებული შტატები).
Pressed Flowers/Squashed Blossoms (2005)
DVD, გამოშვებულია ტრისოლის [Trisol Music Group] მიერ.
მასში შესულია 2003 წელს საფრანგეთის ქალაქ სტრასბურგში "სამოთხის კარიბჭის ფესტივალზე" [The Heaven's Gate Festival] გადაღებული კონცერტი, 30 წუთიანი დოკუმენტური ფილმი "Miming-Off in a Lake of Burning Flame" და ასევე ლუკას ლანტიერის მიერ გადაღებული 2 მოკლემეტრაჟიანი ფილმი "Commandos... Dancing!" და "Beware of Zombie Forest "
გადმოსაწერი ბმული "Pressed Flowers/Squashed Blossoms" - თვის [Torrent File]

ოფიციალური ვებ - გვერდი
Facebook
მასალის გამოყენებისას მიუთითეთ წყარო.

Thursday, January 8, 2015

"ღმერთი მოკვდა" - ფრიდრიხ ნიცშე

ძალიან საინტერესო ფრაზაა, დღეს მომიწია დაფიქრება მასზე...
ალბათ ყველას სმენია მსგავსი ფრაზები:
- კი კი მწამს რათქმაუნდა, არა, ისე მოძღვარი არ მყავს, მაგრამ სანთელს ყოველთვის ვანთებ..
- მართლმადიდებელი ვარ, ქართველი ვარ ბოლოს დაბოლოს, მაგრამ ხომ იცით ისეთი ცხოვრებაა, ვერ ახერხებ ადამიანი მთლად ისე იცხოვრო..
- მორწმუნე ვარ, მაგრამ ეკლესიური არა..
- ნინოს საპატრიარქოში ნაცნობი ჰყავს და იქნებ რამენაირად მოანათლინოს პატრიარქს ჩემი პატარა ნიკოლოზი, ხომ იცი რამხელა მადლია... და კიდევ მსგავსი ძალიან ბევრი..
საქმიანი, ოდნავ დაბნეული სახე და ნეტარი, თუმცა ამა ქვეყნის ამაოებისგან ოდნავ გაცრეცილი თვალები.. არ გახსენდებათ რაიმე მსგავსი? მე ასეთიც კი შემხვედრია:
-  "ქრისტიანი ვარ ბიჭო, ჩემი დედას შევ***ი!"
ფარისევლობას ხომ ვერ დავმალავთ.. მორწმუნეების საზოგადოება მეტწილად იტყუება.. ისევ ნიცშეს სიტყვებს მოვიშველიებ: "მეოცნებე საკუთარ თავს ატყუებს, მატყუარა კი მხოლოდ სხვებს"... მსგავსი ადამინები ორივეს ერთად სჩადიან.
მრევლი აღიარებს პრინციპებს, მცნებებს ეთაყვანება და იმიტირებულად განიცდის მათ, აი მეტი-მეტი სიწმიდისგან მოკლედ აღარ იციან რა ქნან...  მაგრამ ეს ადამიანები არ ცხოვრობენ ამ პრინციპებით, ყველა თავისი პირადი, არარელიგიური გრძნობებით და მისწრაფებებით სულდგმულობს, ასე ვთქვად ფარულად, თუმცა ისინი არ განიკიცხებიან მანამ, სანამ აშკარად არ განუცხადებენ გარემოს თავის რეალურ პიროვნებას და აი მაშინ, ფსევდო ქრისტიანები, ფსევდო მორალისტები და აგრეთვე სასულიერო პირები, უქმნიან მათ საზოგადოებრივ წნეხს, უცხადებენ ბოიკოტს და ისე კი, რეალურად, რათქმაუნდა თვითონვე არ ასრულებენ თავიანთ დაწესებულ მცნებებს, უბრალო ფორმალობებით იფარგლებიან და მშვიდდებიან. აი ახლა ინდულგენციები გამახსენდა უნებურად... რომის პაპი. დასავლეთმა ღმერთის მკვლელობა ალბათ სადღაც პაპის კულტის დაარსებისას დაიწყო.. მაგრამ რა აზრი აქვს პაპი იქნება თუ პატრიარქი?! ეს ყველაფერი ერთმანეთისაგან ოდნავ განსხვავებული, ერთმანეთის მარად მაგინებელი (წმიდა ქრისტიანული მორალის შესაბამისად რასაკვირველია) ერთი ხის ტოტებია (ხეს კი რახანია მოჰკვეთეს ფესვები და დაკარგეს ან მიჩქმალეს.. ეს ცალკე თემაა)...  ჰოდა, რა აზრი აქვს პაპი იქნება თუ პატრიარქი?! მაგალითად საქართველოში დღეს ხდება კათალოკოს პატრიარქის ილია II - ის(შიოლაშვილის) პიროვნების კულტივირება. არ გამოვრიცხავ მოგვიანებით წმიდანადაც შერაცხონ. წმიდანებზეც შევჩერდები და პირდაპირ ვიტყვი, რომ დღეს წმიდანებთან მიდგომა მრევლში, წმინდა წყლის კერპთაყვანისმცემლობაა და მეტიც, არის შემთხვევებიც, როდესაც წმიდანი უშუალოდ ერწყმის წარმართულ "ხვთისშვილს"...
აი ამ კუთხით თუ მივუდგებით, მრევლმა მართლაც მოკლა ღმერთი, მეტადრე ევროპაში იქ, სადაც ნიცშე ცხოვრობდა.. ახლა ქრისტიანულ სამყაროში დიდი კრიზისია, ერთგვარი შეფარული პანაშვიდი, სლენგი რომ ვიხმაროთ დიდი "ტასკა", რაც გამოიხატება ადამინთა დაშორებასა  და ერთმანეთისადმი მიმართულ აგრესიაში. და ამ პანაშვიდს ვერ დაინახავს ადამიანი, სანამ "ღმერთი მოკვდა" - ს აღიქვავს მატერიალურ დონეზე, შეიძლება ისიც კი იკითხოს გვამი სად ჩამოვარდაო... მატერიალიზმი კი პოსტ საბჭოთა მრევლში კარგად რომაა ფესვგადგმული თავადაც უწყით... ყველაფერი ძალზე სეკულარიზებულია.
მას შემდეგ რაც ჩემი აზრი მოგახსენეთ ფარისეველ მრევლზე - როგორც ღმერთის მკვლელზე, მინდა მეორე კუთხით შევხედოთ ამ საზარელი მკვლელობის ამბავს. ეს ფარსი და ფორმალური მორწმუნეობა ევროპასა და ამერიკის შეერთებულ შტატებში, მეცნიერებისა და ტექნიკის განვითარების პარალელურად ნელნელა განიდევნა; დღეს უფრო გაგებით ეკიდებიან, თუ ყველას თვალში ძალიან "ზნეობრივი" და "მორალური" არ ხარ და საზოგადოება თუ სასულიერო პირები ამისათვის ანათემას აღარ გადაგცემენ. ღმერთის არსებობის უპირობო აღიარება და მისი "ნების" აღსრულების ინსტიტუტი სავალდებულო აღარაა. ეს ტენდენცია შეინიშნებოდა ნიცშეს დროსაც XIX საუკუნის მიწურულს, როცა იგი ამ მკვლელობაზე ალაპარაკდა. ღვთაების  ქრისტიანული ინტერპრეტაცია გავლენას კარგავდა საზოგადოებაზე, ისევე როგორც ნებისმიერ სხვა მანამდე არსებულ ინტერპრეტაციებს მოუვიდათ, როგორ გითხრათ, ჩემი აზრით ეს ძალზედ ბუნებრივი პროცესი და მოვლენაა, ადრე თუ ღმერთი მზე იყო, მერე მთვარე იყო, იყო ცხოველი და ფრინველიც იყო, ცეცხლი და ქვაც კი იყო ღვთაება.. ისინი დაიხოცნენ. განა ცოტა ღმერთი ახსოვს ისტორიას? აი თუნდაც მთელი ბერძნული პანთეონი, მრისხანე ზევსი და შურისმაძიებელი ჰერა, განსწავლული ათენა და მშვენიერი აფროდიტეც კი ერთ მშვენიერ დღეს დაიხოცნენ და ოლიმპოს მთიდან მოსაწყენი მითოლოგიის სამყაროში გადაინაცვლეს, მშრომელი ჰეფესტო კი ისე გადააბარგეს ჰადესის საუფლოში  პენსიაც კი არ აღირსეს, არადა მოგეხსენებათ იმხელა უროს ქნევა უბრალო საქმე არაა..  რაც შეეხება ქრისტიანების ღმერთს და კიდევ მის ძეს იესოს - სიტყვას, ჰო მართლა სადღაა სიტყვა? ცარიელი სიტყვა ვიღას სჭირდება, ამიტომაც გონიერმა სასულიერო პირებმა ძლევამოსილი და სწრაფშემწე წმიდანებით ჩაანაცვლეს, თუმცა სამწუხაროდ ეს ვერ აღუდგა წინ ქრისტიანული ღვთაების სიკვდილს - დღეს საზოგადოებაში უკვე შეუფარავია არაქრისტიანობა. აღარ ხდება იმის მტკიცება საჭირო რომ სინამდვილეში (ან გულის სიღრმეში) შენ ჭეშმარიტი ქრისტიანი ხარ.
მესამე კუთხე რომლითაც მე დავინახე ეს ფრაზა შეიძლება ნიცშეს დროს არც ჩანდა, მაგრამ დღეს ეს ყოველივე უკვე ნათლია, მე ვსაუბრობ არა ღმერთის სიკვდილზე, როგორც ღმერთი მოკვდა - გაუმარჯოს ღმერთის ფენომენზე, არამედ ღმერთის როგორც ცნების სიკვდილზე. რაც გვიახლოვდება და დამოკიდებულია ადამიანის შეგუებაზე "უღმერთო სამყაროსთან".
საერთოდ, სამეცნიერო თეორიები გაცილებით ადრე არსებობდა ვიდრე დღეს ჰგონიათ. რელიგია დოგმებით და სტერეოტიპებით საუკუნეების განმავლობაში აფერხებდა მეცნიერების და ზოგადად ადამიანის ცნობიერების განვითარებას, თორემ გაცილებით ადრე რამოდენიმე საუკუნის წინ მოხდებოდა ის რაც მოხდა მეოცეში. რელიგიამ, შესაძლოა თავის გადასარჩენადაც კი, საუკუნეებით შეაფერხა აღნიშნული პროცესი თუმცა საბოლოოდ ის მაინც დაიწყო. დღეს პოსტმოდერნისტული ეპოქაა და ცივილიზაცია, ინტელექტი და ადამიანის მდგომარეობა ითხოვს კიდევ ერთ გარდატეხას, რაც პირადად მე ასე მესახება: ჰომოსაპიენსი გონებრივი ევოლუციის ხარჯზე საკუთარი მრწამსიდან განდევნის პიროვნული, მისგან დამოუკიდებელი, შეუცნობელი ღვთაების ყველა იდეალს და დაიწყებს გარემომცველი რეალობის შეფასებასა და შეცნობას რელიგიურად მიუკერძოებელი ანალიზის საფუძველზე. აი აქ მოკვდება ყველა რელიგია, ყველა ბიზნესი, ადამიანთა შიშზე და უბედურებაზე რომაა აწყობილი და შეწყდება საიქიო პერსპექტივებით თაღლითობა!
 ჩემი აზრით ამ დროს მისტიურ საბურველს მოიხსნის ოკულტური მეცნიერება და აკადემიურ მეცნიერებებთან სინთეზში ახლებურად დაგვანახებს იმ მრავალ ფაქიზ მატერიასა და ძალას, რომლის დახმარებითაც ადამიანი არსებითად გადავა ევოლუციის ახალ საფეხურზე და შეიმეცნებს იმას რითაც უწინ მასზე მანიპულირებენ. აი აქ მოკვდება ღმერთი როგორც არამხოლოდ ცალკეული პანთეონის წარმომადგენელი ღვთაება, არამედ როგორც ცნება!! ...